www.athas.fora.pl

Lilith

- Wiadomo, bo to moja sypialnia - powiedziała z uśmiechem Lilith - To co? Prześpisz sie, a ja coś zrobie i cię obudzę - powiedziała poprawiając poduszkę na łóżku.

Lucyan

- Skoro tak bardzo chcesz... - odparł z uśmiechem Lucyan i zdjął szaty. Położył się na łóżku. - Jak miło...- mruknął.

Lilith

Lilith tylko pocałowała go i wyszła szybko z sypialni. Wymknęła sie na targ. Po powrocie szybko zaczęła gotować, ale starała sie być cicho aby nie obudzić Lucyana.
- Hej, leniu! Wstawaj, bo sporo sie namęczyłam aby ci coś ugotować. Aż na targ musiałam iść powiedziała zaglądając do sypialni. W kuchni na stole stał talerz jakąś smakowicie pachnącą potrawą

Lucyan

- Nie musiałaś się aż tak męczyć... - powiedział elf i pocałował Lili. Siadł do stołu i zaczął jest.
- Pyszne...

Lilith

- A, to dlatego że sie stęskniłam za tobą - powiedziała z uśmiechem elfka patrząc na Lucyana - Martwiłam sie też troche -

Lucyan

- Ouuu... To lepiej nie będę opowiadał co sie tam działo... - odparł elf uśmiechając się złośliwie.

Lilith

- Co? Oż ty - powiedziała elfka i wstała - To smacznego, jak jeszcze chcesz sie przespać to możesz na kanapie - powiedziała urażona i poszła do swojej sypialni

Lucyan

- Lili.. - rzekł Lucyan i wstał. Poszedł za elfką i stanął przez drzwiami sypialni.
- Nie chciałem Cię urazić. Po prostu tam tyle działo się nie do końca bezpiecznych rzeczy, że mogła byś się martwić, gdybyś wiedziała. Ale jeśli chcesz to opowiem wszystko ze szczegółami.

Lilith

- Tak, tak... Teraz sie tłumaczysz... - powiedziała patrząc na niego - Ale tak swoją drogą to mógłbyś mi opowiedzieć co sie z tobą działo przez tyle czasu - dodała

Lucyan

- Kilka dni temu, jak wiesz, ci archeolodzy znaleźli, jakąś kryptę. Tam dowiedzieli się, ze na szczycie Nimril są inne ruiny. Burmistrz wysłał nas by to zbadać. Po drodze napadło na stado Ludzi Pustyni, ale odparliśmy atak. Kilka kilometrów dalej znaleźliśmy szczątki jakiejś karawany. Jeden z ludzi żył i powiedział, ze ich też napadli pustynni. Powiedział też że wzięli niewolników. Ktoś rzucił pomysł żeby odnaleźć ich wioskę i odbić ludzi. Tak też zrobiliśmy. W wiosce spotkałem mojego dawnego mistrza. Najwyraźniej udawał przywódce Ludzi Pustyni. To przez niego miałem tą straszna iluzję. Zabiłem go i zabrałem szaty i maskę. Uwolniliśmy jeńców i wtedy pierwszy raz zobaczyliśmy Aurorę. Statek leciał na północ. Morn i Lina rzucili się do pościgu, a ja, Latlasz, Vasgard i Avia ruszyliśmy na Nimril. Tam okazało się, ze ten ktoś kto przejął statek również kierował się na szczyt. Na górze była jakaś świątynia. Lina i Morn ruszyli na Aurorę a ja i Vasgard wkroczyliśmy do świątyni by zająć się tym kimś ze statku. Okazało sie ze to dość potężny Mag. Wziął artefakt ukryty w świątyni i uciekł. Następnie ja i nekromanta dostaliśmy sie na Aurorę i pomogliśmy wytępic hołotę, któa tam była. Potem wróciliśmy do Seaith...

Lilith

Elfka przysłuchiwała sie opowieści Lucyana - Ojej... - powiedziała tylko gdy Lucyan skończył już mówić - Teraz już rozumiem - powiedziała cicho i przytuliła się do Lucyana

Lucyan

- Ale i tak to jeszcze nie koniec. Ten artefakt z góry - Berło Przejścia, a także inny i wrota które tu znaleźli sa ściśle powiązane... Niedługo ten Mag tu przybędzie... Więc trzeba szykować sie do bitwy... - powiedział Lucyan przytulając elfkę.

Lilith

- A dużo czasu nam zostało? - spytała elfka lekko wystraszona przytulając sie do Lucyana - I czy wiadomo czy on jest sam? Czy ktoś, coś z nim zamierza nas atakować? Bo z jedynm magiem sobie poradzimy... chyba -

Lucyan

- Nie wiem kiedy zaatakuje, ale na pewno niedługo... i wątpię żeby był sam... tacy jak on zawsze znajdą popleczników. - odparł elf przytulając Lili.

Lilith

- To trzeba już zacząć sie przygotowywać! A nie my tak siedzimy i nic nie robimy... - powiedziała elfka i wstała - Ups.. ty pewnie jesteś zmęczony jeszcze po podróży - zreflektowała sie po chwili